kleuren toneel

nog vervend op het witte doek

Streelt ze langs de felle kleuren

Waarin ze stralend langs de randen

Schittert op het toneel.

Dansend voor het publiek in de

Regenbui dweilt ze af op het papier

Als ze zich droog maakt van de show

Buigt  ze met haar kwast weer in de schilderdoos.

kracht haal je uit de natuur

Kracht haal je uit de natuur

in de mooie natuurlijke dingen

waarin het leven beschilderd is

als de bron van inspiratie, geven de

kleuren op het doek mij levenskracht

zo veel passie en gevoel geeft mij

kracht en vermogen om te strijden

voor de hartstocht in het leven

om nog eens alles te geven tot het einde

het leven geeft die ene kans om alles

tot het eindstation te schilderen

tot mijn meesterwerk daadwerkelijk

op het doek der leven staat geschreven

de sterren zijn mijn idolen

in een heerlijke dag als deze
als ik op de site wil kijken
zie ik allemaal mooie woorden
waar ik van kan lachen of huilen

voor mij is iedereen hier een idool,
want als je zo jouw emotie durft te
tonen dan heb je voor mij de X factor
en klap ik op de achtergrond voor de idolen,

want zeg nou zelf iedereen die hier iets
schrijft heeft een gave die niemand je
kan afnemen, dus wil ik al mijn sterren
op het witte doek zetten met een diepe buiging

(staat op de site van gedichten.nl)

echte vrienden

Bedankt,
dat jij in mijn leven kwam
bedankt,
dat ik zo met jouw mocht lachen
bedankt,
voor al die mooie tijden

vergeten zal ik nooit,
want herinneringen zullen altijd blijven
en je zult altijd een bijzonder plekje
in mijn hart hebben

speciaal,
dat was jij voor mij
speciaal,
hoe jij met situaties om ging
speciaal,
hoe jouw vriendschap met mij was

jij gaf de ware zin van leven,
want jij kon altijd alles zeggen
en de vriendschap was het teken
van een speciale tijd

missen,
zal ik jouw altijd,
missen,
zal ik je fijne karakter
missen,
zal ik jouw grote lach die scheen als de zon

jij was een belangrijke schakel van het leven
en je karakter was uniek,
je lach was zo warmhartig en vrolijk
en missen zal ik altijd,
maar vergeten doe ik je niet

vooruitkijkend op de herfst

In een rustig ontspannen
seizoenstijd vooruitblikkend
op de emotionele traen uit de hemel

waarin joekels van bomen
hun bladeren laten vallen
kijkend naar het nieuwe begin.

Gedachtevol luisteren naar de wind
waarin de bladeren langs ons heen stuiven
en vogels heengaan naar de horizon

waar een nieuw avontuur staat
te wachten om zich te sterken
voor een wederkeer naar ons land,

toch gebeurd het de laatste jaren
vaak genoeg dat ook de vogels
de tijden zijn vergeten

waarmee moeder natuur laat
zien en voelen dat klimaat verandering
geen tijdklok heeft

nieuwe start in het leven

In de hemelse gordijnenpoort
waar de jaren zo mooi vervlogen
moest de tijd toch komen
om het belichte pad te verlaten
zoals de natuur het bespeelt,

want het is de hoogste tijd
om mijn vleugels open te slaan
waarin ik fladderend in de natuur
mijn eigen wegen ontvouw met een
verfrissende uitdaging in het leven